sábado, 18 de julio de 2009

GRACIAS AL PARLAMENTO GALLEGO: NO A LA VIOLENCIA

GRACIAS AL PARLAMENTO GALLEGO: NO A LA VIOLENCIA

De bien nacido es ser agradecido. Por ello doy las gracias al parlamento gallego, a los grupos parlamentarios del PP, PSdG-PSOE y BNG, y que, por unanimidad, aprobaron una moción de condena de los actos violentos, que vienen teniendo lugar en Galicia, protagonizados por grupos nacionalistas gallegos violentos y proetarras contra Galicia Bilingüe, la Mesa por la Libertad Lingüística, contra conferenciantes, profesores, políticos, etc. Tratan de amedrentar a la población y someterla al atacar violentamente a personas y grupos que critican con firmeza sus acciones y defienden sin complejos, un modelo social, libre, abierto, democrático y con principios.

El parlamento gallego citó el reventamiento de la clase que el que suscribe impartía. Anteriormente, el parlamento español se había preocupado por mi persona, pues, al acudir, a la comisaría de Compostela de acuerdo con los estudiantes en lucha, a interesarme por la detención de un estudiante nacionalista del Movimiento Comunista, fui detenido y maltratado. Mas adelante, también, había acudido a la misma comisaría a interesarme por la detención de un conocido periodista nacionalista pero esta vez no fui ni detenido ni maltratado. Algunos nacionalistas cuando los apoyas, les parece muy bien. Pero cuando los criticas, te deslegitiman y juegan sucio, incluso, de forma violenta.

La Junta de la Facultad de Económicas y Empresariales de Compostela (donde soy profesor), posteriormente, condenó el reventamiento citado. Lo que agradezco como las muestras de solidaridad que he recibido de autoridades y representantes políticos, universitarios y de seguridad, de compañeros, de profesores, estudiantes (por escrito, estudiantes gallegohablantes piden mano dura para los reventadores, otros los tachan de nazionalistas, otros de impositores: nadie tiene derecho a decirnos como debemos hablar y pensar), personal de la administración y servicios de Santiago, Galicia y otras partes, y de ciudadanos en general.

En medios de comunicación he dicho que se comienza con el boicot violento a diversos actos universitarios, culturales, políticos y sociales, se continua arrojando cócteles molotov, dañando instalaciones públicas y privadas, y se termina llevando a cabo atentados mortales.

La banalización de la violencia y del fanatismo, que se exhiben con impunidad y prepotencia; la trivialización del gamberrismo, de la irrresponsabilidad y la falta de respeto; el ataque permanente a la autoridad responsable y a elementales normas de convivencia; y todo ello y mas, sin ponerle coto por los que están obligados a ello, es muy grave.

Grupos legales, ilegales y terroristas, dentro y fuera de España, tienen sus vías de captación en la educación, la universidad, las mezquitas, los lugares de trabajo, cultura, ocio y otras instancias, en la lucha callejera y de los movimientos sociales, en toda una serie de redes y circuitos locales, nacionales e internaciones, de actos, de acciones violentas materiales e inmateriales. De esta manera, van captando a jóvenes, personas y grupos con el fin de adiestrarlos, de mentalizarlos, formatearlos e inicializarlos, de encarnar en ellos actitudes y comportamientos, modas, modos, hábitos y maneras, códigos, símbolos, representaciones e imaginarios que los vayan socializando, preparando, legitimando e iluminando para llevar a cabo acciones violentas de mucha mas envergadura.

La educación, Universidad, cultura y ciencia, el Estado democrático de juego limpio deben actuar, rigurosa, preventiva y ejecutivamente, para evitar que jóvenes y demás: caigan en las redes de aquellos para los que el fin justifica todo tipo de medios incluidos los peores; caigan en redes violentas, fanáticas, fundamentalistas, dogmáticas, sectarias, en redes extremistas, terroristas.

CARTA DE AGRADECIMIENTO

El escrito que sigue a continuación, en español y gallego, le fue enviado a la presidenta del parlamento gallego y a los grupos parlamentarios del PP, PSdG-PSOE y BNG.

MUCHAS GRACIAS AL PARLAMENTO GALLEGO

Quiero mostrar mi pleno agradecimiento a los parlamentarios gallegos del PP, PSdG-PSOE y BNG que, en defensa de la libertad, del juego democrático libre (el que suscribe desea que sea un juego limpio y creativo, y que el parlamento gallego y español, los parlamentos realmente democráticos hagan todo lo posible porque sea así. Algunos venimos luchando, firme y democráticamente, antes y ahora, por ello y frente a todo tipo de totalitarismos, dictaduras, autoritarismos, dogmatismos, fundamentalismos, extremismos, demagogias, populismos, oportunismos, nomenklaturismos, politocracias, tajadismos y juegos sucios), acaban de condenar, en el Parlamento Gallego, por unanimidad y en una moción presentada por el PP, defendida brillantemente por Antonio Rodríguez Miranda y aprobada el 17-06-09 (de la que me enteré por Internet), la violencia, diversos actos vandálicos (se cita expresamente el reventamiento de la clase que yo impartía, por un grupo de nacionalistas gallegos violentos) que se vienen produciendo en Galicia (y que si no se paran pueden ir a mucho más y dar lugar a tragedias que todos lamentaremos) contra los que defendemos, en el campo de la lengua y en otros campos, la libertad, liberar las mejores energías creativas e inteligencias múltiples en español y gallego, una democracia abierta, igual para todos y de juego limpio, con seguridad, garantías y principios. Lo que, por otra parte, recogen la Constitución española y el Estatuto gallego.

Vengo defendiendo muy activamente, dentro y fuera de las clases que vengo impartiendo en la Facultad de Ciencias Económicas y Empresariales de Santiago de Compostela desde 1973, durante la dictadura franquista y en democracia: la libertad en el campo de la lengua (y en otros muchos campos), que cada uno pueda expresarse libremente en español y en gallego; y a estudiantes, profesores, etc. nacionalistas que, durante la dictadura y la democracia, fueron perseguidos (en algún caso por algunos que se llaman progresistas, renovadores, etc. y han ocupado-ocupan altos cargos) por utilizar el gallego, y por lo que también fui perseguido.

Antes y ahora, en las clases que imparto, vengo invitando a participar en ciclos de conferencias-coloquio, ponencias, debates, etc., en la Facultad de Ciencias Económicas y Empresariales de Santiago de Compostela, en la Universidad de Santiago de Compostela y en otros lugares, a buena parte de las principales figuras del galleguismo, del nacionalismo gallego y de todas las tendencias. Una parte de mis publicaciones esta en gallego y vengo promoviendo actos (como, por ejemplo, el que tuvo lugar la semana en la que se llevó a cabo el reventamiento de una de las clases que imparto y en el que intervino con gran brillantez el prestigioso médico, etnólogo y galleguista Luciano García Alen, medalla Castelao 2009) y diversas publicaciones en gallego tanto en la dictadura como en la democracia.

Soy de Vegadeo (Asturias) y, antes y ahora, en dictadura y democracia, en Vegadeo-La Vega-A Veiga he hablado y hablo, de forma completamente libre, normal, natural, sin admitir ningún tipo de imposición (estoy completamente convencido de que la imposición va absolutistamente en contra del gallego, de su necesaria y justa defensa y promoción), el Galego da Veiga y el español. Lo que, además y cuando muy pocos lo hacían, vengo defendiendo activamente y por medio de diversas iniciativas públicas llevadas a cabo en mi pueblo, en la zona asturgalaica, etc.

Creo que la libertad académica es fundamental para buscar, honrada, humilde, critica, científica y rigurosamente, la verdad (en mi modesta opinión, la ecología mas importante es la ecología de la verdad radicalmente desnudadora frente a las mentiras, manipulaciones, contaminaciones, etc.). Por ello, es muy importante defenderla, desde los parlamentos democráticos y otras muchas instancias, frente a los que quieren violarla, quieren imponer, por medio de la violencia, del chantaje, del doctrinarismo, del engatusamiento, del amedrantamiento, sus planteamientos, sus modelos, y manipularla, acallarla, anularla, liquidarla, impedir su búsqueda y que no tiene termino.

Muchas gracias de nuevo, saludos cordiales y, en español, gallego y todas las lenguas, Vivan la Libertad y la Democracia abierta, de juego limpio y profundamente humana, con seguridad, garantías y principios, a escala local, nacional e internacional, y frente a cualquier tipo de violencias, de imposiciones, de juegos sucios, de contaminaciones (la peor contaminación es la del alimento y medios espirituales, y que da lugar a las peores corrupciones, oportunismos, contaminaciones, fanatismos, violencias y terrorismos).

A partir de Ramón Cabanillas (1876-1959, membro da Real Academia Galega e da Real Academia Española): Camiño longo, camiño das nosas vidas. Que sexa un camiño libre, aberto e solidario, cheo de verdade, honradez, humildade, ledicia e creatividade, e sen olvidar jamais a boa poesía, a boa filosofía, o bo humor, a boa critica, a boa ironía.

MOITAS GRAZAS AO PARLAMENTO GALEGO

Quero mostrar o meu pleno agradecemento aos parlamentarios galegos do PP, PSdG-PSOE e BNG que, en defensa da liberdade, do xogo democrático libre (o que asina este escrito aspira que sexa un xogo limpo e creativo, e que o parlamento galego, o parlamento español, os parlamentos verdadeiramente democráticos fagan todo o posible porque sexa así. Alguns vimos loitando, forte e democráticamente, onte e hoxe, por isto e fronte a todo tipo de totalitarismos, dictaduras, autoritarismos, dogmatismos, fundamentalismos, extremismos, demagoxias, populismos, oportunismos, nomenklaturismos, politocracias, taxadismos e xogos sucios), acaban de condenar, no parlamento galego, por unanimidade e nunha moción presentada por o PP, defendida brillantemente por Antonio Rodríguez Miranda e aprobada o 17-06-09 (da que me enteréi por Internet), a violencia, diversos actos vandálicos (citase expresamente o reventamento da clase que eu impartía, por un grupo de nacionalistas galegos violentos) que se veñen producindo en Galicia (e que si non se paran poden ir a moito mais e dar lugar a traxedias das que todos nos laiaremos) contra os que defendemos, no campo da lingua é noutros campos, a liberdade, liberar as mellores enerxías creativas e as intelixencias múltiples en español e galego, unha democracia aberta, igual para todos e de xogo limpio, con seguridade, garantías e principios. O que, por outra banda, recollen a Constitución española e o Estatuto galego.

Veño defendendo moi activamente, dentro e fora das clases que veño impartindo na Facultade de Ciencias Económicas e Empresariais de Santiago de Compostela dende 1973, durante a dictadura franquista e na democracia: a liberdade no campo da lingua (e noutros campos), que cada un poida expresarse libremente en español e en galego; é a estudantes, profesores, etc. nacionalistas que, na dictadura e na democracia, foron perseguidos (nalgún caso por alguns que se chaman progresistas, renovadores, etc. e que ocuparon-ocupan altos cargos) por utilizar o galego, e por o cal tamén fun perseguido.

Antes e agora, nas clases que imparto, veño invitando a participar en ciclos de conferencias-coloquio, ponencias, debates, etc., na Facultade de Económicas e Empresariais de Santiago de Compostela, na Universidade de Santiago de Compostela e noutros lugares, a boa parte das principais figuras do galeguismo, do nacionalismo galego e de todas as correntes. Unha parte das miñas publicacions esta en galego e veño promovendo actos (como, por exemplo, o que se celebrou na semana na que se levou a cabo o reventamento dunha das clases que imparto e no que interviu con grande brillantez o prestixioso médico, etnólogo e galeguista Luciano García Alen, medalla Castelao 2009) e diversas publicacions en galego tanto na dictadura como na democracia.

Son de Vegadeo (Asturias) e, antes e agora, na dictadura e na democracia, en Vegadeo-La Vega-A Veiga falei e falo, de forma completamente libre, normal, natural, sen ningún tipo de imposición (estou completamente convencido de que a imposición vai absolutistamente en contra do galego, da su necesaria e xusta defensa e promoción), el Galego da Veiga e o español. O que, ademáis e cando moi poucos o facían, veño defendendo activamente en diversas iniciativas públicas levadas a cabo no meu pobo, nas terras asturgalaicas, etc.

Creo que a liberdade académica é fundamental na procura, honrada, modesta, critica, científica e rigurosa, da verdade (na miña modesta opinión a ecoloxía mais importante é a ecoloxia da verdade radicalmente desnudadora fronte as mentiras, as manipulacións, as contaminacións, etc.). Por isto, é moi importante defendela, dende os parlamentos democráticos e outras moitas instancias, fronte aos que queren violala, queren impoñer, por medio da violencia, do chantaje, do doctrinarismo, do engatusamento, do amendrentamento, os seus plantexamentos, os seus modelos, é manipulala, silenciala, anulala, aniquilala, impedir a sua búsqueda que no ten termo.

Moitas grazas de novo, saúdos cordiais e, en español, galego e todas as linguas, Vivan a Liberdade e a Democracia aberta, de xogo limpio e fondamente humana, con seguridade, garantías e principios, a escala local, nacional e internacional, e fronte a calquera tipo de violencias, imposicions, xogos sucios, de contaminacións-contaminaçaos (a pior contaminación é a do alimento e medios espirituais, e que da lugar as piores corrupcións, oportunismos, contaminacións, contaminaçaos, fanatismos, violencias e terrorismos).

A partir de Ramón Cabanillas (1876-1959, membro da Real Academia Galega e da Real Academia Española): Camiño longo, camiño das nosas vidas. Que sexa un camiño libre, aberto e solidario, cheo de verdade, honradez, humildade, ledicia e creatividade, e sen olvidar jamais a boa poesía, a boa filosofía, o bo humor, a boa critica, a boa ironía.

Fdo. Miguel Cancio, economista y sociólogo, profesor de Sociología, Sociología de la Empresa y Socioeconomía del Desarrollo y los Movimientos Sociales de la Facultad de Ciencias Económicas y Empresariales de Santiago-Universidad de Santiago de Compostela (Galicia-España)/17-07-09/Pagina web: miguelcancio.com

No hay comentarios:

Publicar un comentario